Niegrzeczne dziecko, czy ADHD?

Do gabinetu psychoterapeutycznego często trafiają dzieci z łatką “niegrzecznego ucznia”. Niejednokrotnie zdarza się, że przyczyną jest ADHD!

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej objawia się w postaci:

1. Zaburzeń uwagi i koncentracji – występuje trudność w skupieniu uwagi i słuchaniu innych, brak dbałości o szczegóły, ciągłe roztargnienie, zapominanie o czymś, brak dobrej organizacji; dziecko poprzez swoje rozkojarzenie popełnia błędy; nie potrafi skoncentrować swojej uwagi na zadaniach, które go nie interesują. Oprócz tego ma problemy z wykonywaniem zaplanowanych czynności, np. obowiązków domowych – odkłada ich wykonanie na ostatnią chwilę; często gubi różnego rodzaju przedmioty i zabawki, nie jest w stanie przypomnieć sobie gdzie zostawiło określony przedmiot. Ponadto dziecko unika wykonywania czynności, które wymagają od niego dużego zaangażowania i długotrwałej koncentracji; sprawia wrażenie jakby nie słuchało co się do niego mówi;
2. Impulsywności – dziecko często podejmuje ryzykowne działania, jest niecierpliwe, przeszkadza innym, próbuje ciągle skupiać na sobie uwagę; odpowiada na pytania zanim ktoś skończy je zadawać; wyraża swoje emocje i myśli bez zastanowienia, kompletnie nie zważając na to, czy tak “wypada”; podczas grupowych zabaw nie potrafi cierpliwie poczekać na swoją kolej;
3. Nadruchliwości – malec przebywa w ciągłym ruchu – często bezcelowym; w sytuacji, kiedy musi pozostać przez jakiś czas w jednym miejscu, zaczyna się wiercić, bawić, wyłącza się z aktywności; nie może powstrzymać się od mówienia; często ma trudności w kontynuowaniu rozpoczętego zadania i je zarzuca; nie potrafi dostosować zachowania do sytuacji (często jest ono niewłaściwe); nie potrafi podczas zabawy zachowywać się cicho, również odpoczywanie w ciszy i spokoju sprawia mu trudności.

Jeśli zauważasz któreś z objawów u swojego dziecka, skontaktuj się z nami. Specjaliści Poradni poMOC dokonają diagnozy i w razie potrzeby opracują indywidualny plan terapeutyczny dla Twojego dziecka. Nieleczone ADHD może powodować narastanie trudności szkolnych oraz zaburzeń zachowania.

Tłumaczenie:

“Mój drogi nauczycielu… Wiem, że czasem wcale na to nie wygląda, ale ja naprawdę chcę słuchać i się uczyć.”

“To po prostu mój mózg… on jest trochę inny.”

“A to jest kilka rzeczy, które chciałabym, żebyś o mnie wiedział.”

“Ja po prostu MUSZĘ się ruszać. W przeciwnym razie NAPRAWDĘ nie mogę się skupić.”

“Nawet jeśli na Ciebie nie patrzę, nadal doskonale słyszę, co mówisz.”

“Jeżeli powiesz do mnie: “Usiądź prosto!”, będę musiał zaangażować cały mój umysł, żeby wykonać właśnie to zadanie.”

“Jest mi naprawdę przykro, gdy mówisz mi, żebym się bardziej postarała, nawet jeśli doskonale wiesz, że zrobiłam już wszystko, co mogłam.”

“Tak naprawdę o wiele lepiej mi się słucha, kiedy kołyszę się w krześle.”

“Kiedy zasypujesz mnie całą listą poleceń do wykonania, zaczynam myśleć, że nigdy nie uda mi się tego wszystkiego zapamiętać.”

“Czasami mama albo tata muszą zrobić za mnie wszystkie moje zadania domowe.”

“Więc może byłbyś mi w stanie jakoś pomóc?”

“Pozwól mi wstać i poruszać się, kiedy się uczę.”

“Pozwól mi patrzeć tam, gdzie chcę, gdy do mnie mówisz.”

“Pozwól mi biegać albo siadać krzywo w moim krześle.”

“Bez względu na okoliczności, proszę, nie pozbawiaj mnie przerwy między lekcjami.”

“Pomóż mi, a będę w stanie wykonać zadania samodzielnie.”

“Stosuj krótkie polecenia. Możliwie jak najkrótsze.”

“Po prostu zapytaj mnie: “Czego potrzebuje teraz Twój mózg?”.”

“Jeszcze coś: mój mózg jest może inny, niż Twój, ale nadal jest on niezwykły.”

“Z wyrazami szacunku: Twój uczeń.”